Diagnostyka konstrukcji z wykorzystaniem metod nieniszczących
Identyfikator grantu: PT01236
Kierownik projektu: Beata Zima
Politechnika Gdańska
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa
Gdańsk
Data otwarcia: 2025-03-04
Planowana data zakończenia grantu: 2028-03-04
Streszczenie projektu
Grant obliczeniowy dotyczy zastosowania metod nieniszczących (NDT) do diagnostyki konstrukcji inżynierskich, z wykorzystaniem symulacji numerycznych w programie Abaqus. Celem badań jest modelowanie i analiza zachowania materiałów oraz elementów konstrukcyjnych pod wpływem różnych czynników, takich jak uszkodzenia, pęknięcia czy zmiany właściwości materiałowych.
Zakres tematyczny:
Modelowanie uszkodzeń i defektów w materiałach konstrukcyjnych
1. Tworzenie modeli numerycznych materiałów i konstrukcji z uwzględnieniem uszkodzeń (pęknięć, wtrąceń, delaminacji).
- Zastosowanie metod takich jak XFEM (Extended Finite Element Method) czy Cohesive Zone Model (CZM) do analizy propagacji pęknięć.
- Kalibracja modeli materiałowych w oparciu o dane eksperymentalne.
2. Symulacja metod nieniszczących (NDT) w diagnostyce konstrukcji
- Analiza propagacji fal ultradźwiękowych w ośrodkach ciągłych i wykrywanie wad strukturalnych.
- Modelowanie technik radiograficznych i termograficznych w celu identyfikacji wewnętrznych uszkodzeń.
- Zastosowanie metod elektromagnetycznych (np. prądów wirowych) do detekcji nieciągłości w materiałach przewodzących.
3. Analiza dynamiczna i modalna konstrukcji
- Wykorzystanie metod numerycznych do identyfikacji uszkodzeń na podstawie zmian parametrów modalnych (np. analiza częstotliwości własnych, MAC - Modal Assurance Criterion).
- Modelowanie interakcji konstrukcji z obciążeniami dynamicznymi, w tym wpływu obciążeń sejsmicznych czy zmiennych obciążeń eksploatacyjnych.
- Analiza wpływu uszkodzeń na sztywność i trwałość konstrukcji.
Zakres tematyczny:
Modelowanie uszkodzeń i defektów w materiałach konstrukcyjnych
1. Tworzenie modeli numerycznych materiałów i konstrukcji z uwzględnieniem uszkodzeń (pęknięć, wtrąceń, delaminacji).
- Zastosowanie metod takich jak XFEM (Extended Finite Element Method) czy Cohesive Zone Model (CZM) do analizy propagacji pęknięć.
- Kalibracja modeli materiałowych w oparciu o dane eksperymentalne.
2. Symulacja metod nieniszczących (NDT) w diagnostyce konstrukcji
- Analiza propagacji fal ultradźwiękowych w ośrodkach ciągłych i wykrywanie wad strukturalnych.
- Modelowanie technik radiograficznych i termograficznych w celu identyfikacji wewnętrznych uszkodzeń.
- Zastosowanie metod elektromagnetycznych (np. prądów wirowych) do detekcji nieciągłości w materiałach przewodzących.
3. Analiza dynamiczna i modalna konstrukcji
- Wykorzystanie metod numerycznych do identyfikacji uszkodzeń na podstawie zmian parametrów modalnych (np. analiza częstotliwości własnych, MAC - Modal Assurance Criterion).
- Modelowanie interakcji konstrukcji z obciążeniami dynamicznymi, w tym wpływu obciążeń sejsmicznych czy zmiennych obciążeń eksploatacyjnych.
- Analiza wpływu uszkodzeń na sztywność i trwałość konstrukcji.