Zaawansowane symulacje numeryczne współpracy pręta zbrojeniowego z betonem w konstrukcjach żelbetowych
Identyfikator grantu: PT01207
Kierownik projektu: Marcin Burdziński
Politechnika Gdańska
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Gdańsk
Data otwarcia: 2024-12-18
Planowana data zakończenia grantu: 2027-12-18
Streszczenie projektu
Projekt zaawansowanych symulacji numerycznych koncentruje się na kompleksowej ocenie przyczepności pręta zbrojeniowego do betonu w konstruowanych elementach żelbetowych. Głównym zamierzeniem jest wykorzystanie wysublimowanych metod numerycznych, w szczególności metody elementów skończonych (MES), do dokładnego zbadania złożonych mechanizmów współpracy między zbrojeniem a betonem.
Metodologia badań obejmuje zastosowanie zaawansowanych modeli materiałowych, które pozwalają na wielowymiarowe modelowanie interakcji zachodzących podczas połączenia pręta z betonem. Projekt zakłada szczegółowe odwzorowywanie współpracy obu materiałów przy użyciu zróżnicowanych metod obliczeniowych, co umożliwi precyzyjne określenie wpływu kluczowych parametrów na jakość i wytrzymałość połączenia.
Istotą prowadzonych analiz jest nie tylko rozpoznanie złożonych zależności między poszczególnymi czynnikami, ale również stworzenie kompleksowego narzędzia wspierającego proces projektowy konstrukcji żelbetowych. Szczegółowe symulacje numeryczne pozwolą na identyfikację kluczowych mechanizmów determinujących przyczepność, co w konsekwencji przyczyni się do optymalizacji rozwiązań technicznych stosowanych w budownictwie.
Przewidywane rezultaty projektu mają charakter praktyczny. Przeprowadzone badania dostarczą pogłębionych analiz, które będzie można implementować podczas projektowania zaawansowanych rozwiązań konstruktorskich. Wnioski płynące z symulacji umożliwią nie tylko lepsze zrozumienie mechanizmów zachodzących między prętami zbrojeniowymi a betonem, ale również wskażą kierunki dalszych badań i potencjalnych usprawnień w dziedzinie budownictwa.
Projekt stanowi kompleksowe podejście do zagadnienia przyczepności, łączące zaawansowane metody numeryczne z głęboką analizą materiałową. Jego wartość naukowa i aplikacyjna pozwala na sformułowanie innowacyjnych wniosków, które mogą przyczynić się do podniesienia jakości i ekonomiczności konstruowanych elementów żelbetowych.
Metodologia badań obejmuje zastosowanie zaawansowanych modeli materiałowych, które pozwalają na wielowymiarowe modelowanie interakcji zachodzących podczas połączenia pręta z betonem. Projekt zakłada szczegółowe odwzorowywanie współpracy obu materiałów przy użyciu zróżnicowanych metod obliczeniowych, co umożliwi precyzyjne określenie wpływu kluczowych parametrów na jakość i wytrzymałość połączenia.
Istotą prowadzonych analiz jest nie tylko rozpoznanie złożonych zależności między poszczególnymi czynnikami, ale również stworzenie kompleksowego narzędzia wspierającego proces projektowy konstrukcji żelbetowych. Szczegółowe symulacje numeryczne pozwolą na identyfikację kluczowych mechanizmów determinujących przyczepność, co w konsekwencji przyczyni się do optymalizacji rozwiązań technicznych stosowanych w budownictwie.
Przewidywane rezultaty projektu mają charakter praktyczny. Przeprowadzone badania dostarczą pogłębionych analiz, które będzie można implementować podczas projektowania zaawansowanych rozwiązań konstruktorskich. Wnioski płynące z symulacji umożliwią nie tylko lepsze zrozumienie mechanizmów zachodzących między prętami zbrojeniowymi a betonem, ale również wskażą kierunki dalszych badań i potencjalnych usprawnień w dziedzinie budownictwa.
Projekt stanowi kompleksowe podejście do zagadnienia przyczepności, łączące zaawansowane metody numeryczne z głęboką analizą materiałową. Jego wartość naukowa i aplikacyjna pozwala na sformułowanie innowacyjnych wniosków, które mogą przyczynić się do podniesienia jakości i ekonomiczności konstruowanych elementów żelbetowych.