Poznawanie właściwości nowych inhibitorów telomerazy
Identyfikator grantu: PT00759
Kierownik projektu: Maciej Bagiński
Realizatorzy:
- Katarzyna Serbakowska
Politechnika Gdańska
Wydział Chemiczny
Gdańsk
Data otwarcia: 2019-08-14
Streszczenie projektu
Telomeraza wydaje się być dobrym celem molekularnym terapii przeciwnowotworowej, ponieważ jej ekspresja głównie zachodzi w komórkach nowotworowych oraz można blokować jej działanie w różnych etapach. Mimo intensywnych badań dotyczących inhibicji działania telomerazy, żaden z farmaceutyków nie został dotychczas zatwierdzony w medycznych zastosowaniach. Testowane są różne klasy związków - od dostępnych w pożywieniu do zaprojektowanych i syntezowanych tylko w celach farmaceutycznych.
Proces odkrywania nowych leków wymaga metody szybkiej identyfikacji drobnocząsteczkowych związków, które są w stanie się związać z biologicznym celem molekularnym. Tradycyjna metoda biologiczna pozyskiwania środków terapeutycznych dla wielu związków jest nieekonomiczna. Testowanie substancji chemicznych na liniach komórkowych lub zwierzętach i późniejsze dopasowywanie efektów do potencjału leczniczego wymaga ogromnych nakładów pracy, wielu wyspecjalizowanych pracowników oraz sprzętu i materiałów.
Metody in silico projektowania nowych związków chemoterapeutycznych wykorzystujące analizowanie strukturalne różnych związków chemicznych oraz celów molekularnych pozwalają na przeszukiwanie ogromnych baz danych związków jako potencjalnych leków ograniczając czas oraz środki na to przeznaczone. Poszukiwane są struktury komplementarne do kształtu i ładunku elektrostatycznego celu molekularnego z którym farmaceutyk ma wchodzić w interakcję. Ponadto, poza projektowaniem nowych związków, ulepszane są cechy związków wiodących już będących w obiegu lub wykazujących się niedostatecznie dobrymi efektami działania. Badania in silico mogą wskazać na możliwość zmian zwiększających powinowactwo leku do celu, selektywność działania oraz stabilność związku. Structure-base ddrug design jest opisywane jako metoda projektowania lub wdrażania leku opierająca się na trójwymiarowej strukturze celu molekularnego. Pozwala na wyszukanie molekuły, która ma potencjał wejścia w interakcję z receptorem.
Proces odkrywania nowych leków wymaga metody szybkiej identyfikacji drobnocząsteczkowych związków, które są w stanie się związać z biologicznym celem molekularnym. Tradycyjna metoda biologiczna pozyskiwania środków terapeutycznych dla wielu związków jest nieekonomiczna. Testowanie substancji chemicznych na liniach komórkowych lub zwierzętach i późniejsze dopasowywanie efektów do potencjału leczniczego wymaga ogromnych nakładów pracy, wielu wyspecjalizowanych pracowników oraz sprzętu i materiałów.
Metody in silico projektowania nowych związków chemoterapeutycznych wykorzystujące analizowanie strukturalne różnych związków chemicznych oraz celów molekularnych pozwalają na przeszukiwanie ogromnych baz danych związków jako potencjalnych leków ograniczając czas oraz środki na to przeznaczone. Poszukiwane są struktury komplementarne do kształtu i ładunku elektrostatycznego celu molekularnego z którym farmaceutyk ma wchodzić w interakcję. Ponadto, poza projektowaniem nowych związków, ulepszane są cechy związków wiodących już będących w obiegu lub wykazujących się niedostatecznie dobrymi efektami działania. Badania in silico mogą wskazać na możliwość zmian zwiększających powinowactwo leku do celu, selektywność działania oraz stabilność związku. Structure-base ddrug design jest opisywane jako metoda projektowania lub wdrażania leku opierająca się na trójwymiarowej strukturze celu molekularnego. Pozwala na wyszukanie molekuły, która ma potencjał wejścia w interakcję z receptorem.