Struktury (Fe3O4) n=1,...,4 i ich właściwości redox

Identyfikator grantu: PT00966

Kierownik projektu: Maciej Bobrowski

Realizatorzy:

  • Shedrack Dafe
  • Ebenezer Osei
  • Oladipo Oluwadamilola

Politechnika Gdańska

Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej

Gdańsk

Data otwarcia: 2022-04-12

Streszczenie projektu

Niedawno odkryto że zawiesina nanocząstek ferromagnetycznych w rozpuszczalnikach organicznych wywołuje efekt Sorreta i generuje efekt Seebecka, przy czym współczynnik Seebecka wynosi aż około 10^{-5} V/K czyli aż o około rząd wielkości więcej niż w przypadku cieczy jonowych czy też tradycyjnych półprzewodników opartych o tellurek bizmutu. Wykorzystanie więc nanocząstek ferromagnetycznych w układach cieczy jonowych może okazać się bardzo efektywną metodą zwiększenia odzysku ciepła i jego zamiany w energię elektryczną.
Cząsteczka kryształu Fe3O4 (czyli magnetytu) jest strukturą ferrimagnetyczną. Nanocząstki Fe3O4 posiadają jednak różne rozmiary i spiny wypadkowe. Fe3O4 stechiometrycznie zawiera jony żelaza na 2 i 3 stopniu utlenienia. Czyli część tych jonów mogłaby hipotetycznie brać czynny udział w procesach redoks, tak jak typowe pary redoks i nanocząstki Fe2O3. W projekcie należy zbadać te właściwości i porównać z innymi komponentami układów soli oraz zawiesin nanocząstek w cieczach jonowych. Użyjemy metod chemii kwantowej i cyklu Borna-Habera do wyznaczenia potencjałów redoks, powinowactwa elektronowego i energii jonizacji. Najpierw jednak należþy zbadać zależność pomiędzy spinem i strukturą.


← Powrót do spisu projektów

KONTAKT

Nasi konsultanci służą pomocą przyszłym i początkującym użytkownikom specjalistycznego oprogramowania zainstalowanego na Komputerach Dużej Mocy w Centrum Informatycznym TASK.

Kontakt w sprawach Komputerów Dużej Mocy, oprogramowania/licencji, grantów obliczeniowych, sprawozdań:

kdm@task.gda.pl

Administratorzy odpowiadają na maile w dni robocze w godzinach 8:00 – 15:00.