Superkomputer: Zastosowania

Supramolekularne struktury powierzchniowe należą do grupy "programowalnych" układów cząsteczkowych. Możemy je otrzymać poprzez adsorpcję cząsteczek i ich samoorganizację na powierzchniach ciał stałych. Dobierając adsorbowane cząsteczki, powierzchnię i warunki prowadzenia procesu można "zbudować" struktury o zaplanowanej geometrii oraz pożądanych właściwościach geometrycznych, chemicznych, magnetycznych, elektrycznych, itp. Podstawowy etap otrzymywania uporządkowanych warstw powierzchniowych stanowi ich samoorganizacja. Zrozumienie mechanizmu tego procesu jest jednym z najważniejszych problemów badań podstawowych w fizykochemii. Potencjalne zastosowania praktyczne powierzchniowych struktur supramolekularnych i znaczenie możliwości teoretycznego przewidywania przebiegu samoorganizacji złożonych cząsteczek uzasadniają podjęcie badań opisanych w tym projekcie.
Ogólnym celem projektu jest określenie za pomocą symulacji komputerowych mechanizmu powstawania supramolekularnych struktur powierzchniowych zbudowanych z wybranych cząsteczek modelowych oraz ich mieszanin z atomami metali. Proponowane modele odpowiadają dużym cząsteczkom wielopierścieniowym zawierającym aktywne grupy funkcyjne.